4.1.12

Desordenada.

Podría escribir páginas y páginas enteras explicándote que te he echado de menos, que ha sido muy difícil llegar hasta aquí, que gracias a ti hoy soy más fuerte. Pero no. Prefiero (millones de veces) andar descalza hasta la cocina, beber un vaso de agua, y volver. Prefiero tirarme a la piscina con ropa. Prefiero, que sé yo, estar despierta debajo del árbol de Navidad esperando a Papá Noel. Prefiero (millones y millones de veces) sonreír. Porque sí. Porque me da la real gana. Prefiero ser feliz a estar escribiendo sobre ti. Porque ya me cansas. Y es en serio. Quiero estar así, desordenada, rara, como siempre. Quiero que aparezca alguien más. Quiero serlo todo o nada. Quiero ser extranjera en mi propia ciudad. Y después de sentir todo esto, tan sólo quiero tumbarme en la cama y decir -y creerme-: todo está (más que) bien.


Tengo una felicidad tan extrema que ni si quiera la puedo expresar.
*Laura.

14 comentarios:

  1. Gracias por pasarte y seguirme, yo también lo haré :) Me ha gustado tu blog!
    Un besoo,
    http://pdepaty.blogspot.com/

    ResponderEliminar
  2. Sin duda el mejor texto que leí en tu blog lau!
    Tambien prefiero millones de veces estar haciendo otras cosas que estar continuamente pensando en él. Y tambien es como vos decis, aveces tenemos la felicidad extrema y no sabemos expresarla :(
    Totalemente de acuerdo con esta entrada lau!

    ResponderEliminar
  3. o.o
    Me has impresionado Chica (:
    te sigo!
    gracias por pasar a mi blog, seguro me verás seguido, saludos.

    ResponderEliminar
  4. Que hermoso! y si, hay que desprenderse de aquello que no hace bien y disfrutar de todas las cosas que nos hacen sonreír :) besotes

    ResponderEliminar
  5. Gran Laura gran, bueno ja saps que et segueixo, demà faré la primera entrada desde que he tornat, així espero que em comentis.
    Bueno m'ha agradat molt el que expresses en aquesta entrada, arriba molt profund, i es que molts de nosaltres som uns cabrons sense sentiments, però apareixerà no et preocupis,

    Petons, Alfonso

    ResponderEliminar
  6. A veces hay cosas que cansan, pero no podemos vivir sin ellas, desgraciadamente... :/

    http://colligevirgorosam.blogspot.com me sigues y me dejas un comentario? Te lo devuelvo y te sigo ♥ Muchísimas gracias y que tengas un buen día n.n

    ResponderEliminar
  7. Guauuuu...! Me encnataa! Amo tu blog :) Escribes Genial^^ La Felicidad claro que puede ser extraña, yo creo que esa de las mejores, pero siempre recordemos que hay que ser felices! Te sigo! Un besote :D

    ResponderEliminar
  8. hola!. me alegro de haber pasado por tu blog porque me gusto mucho, por eso sin duda te sigo :). espero que puedas pasarte pronto por el mío, y si te gusta tambien seguirme. makeyourlifeadreaam.blogspot.com saludos y suerte!. MYLAD.
    pd: ME ENCANTO ESTA ENTRADA, ME SENTI MUY MUY MUY IDENTIFICADA, me re ayudaron esas palabras y esta entrada EN SERIO GRACIAS♥ .

    ResponderEliminar
  9. Linda, hay nueva entrada en mi blog, te espero :)

    ResponderEliminar
  10. Es tan hermoso leer que hoy la gente está positiva. Bien por vos y por tu decisión, que es la más acertada de todas :)

    ResponderEliminar
  11. Preciooooooosa! *-* Aish cuanto echaba de menos pasarme por tu blog! Siento mucho la tardanza, espero que me lo perdones pero es que ya sabes que estaba de viaje y me iba mal el internet. Además para colmo he estado enferma tres dias y no podía coger el ordenador porque me mareaba :S Bueno, no te voy a contar mi vida, simplemente pedirte perdón por tardar tanto :$
    Y que decirteeee.. puaf, que esta entrada es maravillosa! Y las otras de abajo que me quedaban por leer también. Me encanta como escribes, te expresas genial :D
    Muchos besitos guapa!!
    Chloe.

    ResponderEliminar
  12. Feliz por vos... Tenemos que seguir habñlando te tengo y quiero contar muchas cosas.
    Se tu misma siempre, te adoro chuchi ♥

    ResponderEliminar
  13. A mi también me ha pasado. Llega un momento en que dices: "Hasta aquí"
    ¿Para qué? ¿Voy a sentirme mejor escribiendo -una vez más- sobre ti? ¿Contando lo mucho que me duele?

    No, ya no. A veces se llega al punto de sutura, al cénit. Y sólo quieres seguir adelante, encontrar a "alguien" más.

    Yo lo he conseguido. Ya no pienso en volver atrás. Estoy seguro de que tú también eres capaz. (:

    J.

    ResponderEliminar
  14. Esa persona que te hizo daño es muy tonto, pero con lo buena que eres encontraras a otra persona, y a una persona mucho mejor. ;)

    ResponderEliminar

¿Te cuento un secreto? Cada vez que aparece tu figura por aquí, la palabra felicidad se adueña de mi cara.
Yo ya te he contado mi secreto; ahora cuentame tú el tuyo. ¡shh!♥